என் காட்டுக்குள் கிளியாகினாய்கிளி ஒன்றின் கீச்சாகி..இலை ஒன்றின் மூச்சாகி..முகில் ஒன்றின் பேச்சாகி..எனில் வீழ்கிறாய்! ~ கார்க்கி
யுவனின் இசையமைப்பில் வெளியான 'வை ராஜா வை' திரைப்படத்தின் பாடல்களை சில தினங்களுக்கு முன் கேட்டேன். என்றும் தனித்துவமும் புதுமையும் காட்ட விரும்பும் மதன் கார்க்கியின் வரிகளில் என்றுமுள்ள ஈர்ப்பு இருந்தது. 'பச்சை வண்ணப் பூவே' பாடலில் இடம்பெற்ற மேலே குறிப்பிட்ட வரிகள் ஒரு சினிமாட்டோகிராபருக்கு தேவையான காட்சியையே முன்னே விரித்துப் போகிறது.
அதன் பின்னர் கம்பரும் கார்க்கியும் சேர்ந்து எழுதிய பாடலை இரசித்தேன். வைரமுத்துவும் வாலியும் தமிழ் சினிமாப் பாடல்களில் சங்க இலக்கியத்தை மெதுவாகப் புகுத்தி இரசிக்கச் செய்தவர்கள். அந்த வகையில் மதன் கார்க்கியின் முதல் முயற்சி இதுவென்று நினைக்கிறேன். எல்லோரும் காதல் என்றதும் சங்க இலக்கியத்தைப் பொருத்தினர். கார்க்கி சற்றே வேறுபட்டிருக்கிறார். 'பூக்கமழ் ஒதியர்' பாடலை 'சங்ககாலத்து club song' என்று சொன்னால் பொருத்தமாக இருக்கும்.
பெண்ணை மானென்றெண்ணாதே
என்னை நிலவென்றெண்ணாதே - நீ
கண்ணை மூடித் திறக்கும் முன் உன்
இதயம் கொய்தால் கேட்காதே...
என்கிற பாடலில் ஆரம்பத்திலும் இடையிலும் கம்பர் வருகிறார். பாலகாண்டத்தில், உண்டாட்டுப் படலத்தில் இடம்பெற்ற பாடல்கள் சில இந்தப் பாடலில் இணைக்கப்பட்டுள்ளது. கம்பனின் தமிழ் நுழையாத இடமில்லை என்று சொல்லலாம். பாடல்களின் பொருளினை முடிந்தவரை இலகுபடுத்திக் கொடுத்திருக்கிறேன்.
பூக்கமழ் ஓதியர் போது போக்கிய
சேக்கையின் விளை செருச் செருக்கும் சிந்தையர்
ஆக்கிய அமிழ்து என அம்பொன் வள்ளத்து
வக்கிய பசு நறா மாந்தல் மேயினர்.
பூக்களின் மணம் பரவுகிற கூந்தலினையுடைய பெண்களானவர்கள் மது அருந்தும் கூடத்தில் இருக்கிறார்கள். அவர்கள், மிகையாக மலர்கள் பரப்பப்பட்ட படுக்கைகளிலே நிகழும் கலவிப் போரிலே இன்பம் பெறவேண்டும் என்கிற மனத்தினை உடையவர்களாக இருக்கிறார்கள். பொற்க்கிண்ணத்தில் ஊற்றிய மதுவை அப் போரிலே வெல்வதற்காகவே ஆக்கப்பட்ட அமிழ்தம் போல பருகத் தொடங்கினர்.
மீனுடைய விசும்பினார். விஞ்சை நாட்டவர்.
ஊனுடை உடம்பினார் உருவம் ஒப்பு இலார்.
மானுடை நோக்கினார் வாயின் மாந்தினார்தேனுடைய மலரிடைத் தேன் பெய்தென்னவே.
வானுலக மங்கையரும் வித்தியாதர நாட்டு மங்கையரும் சிறப்புள்ளவர்கள் ஆயினும் ஊன்மேனியைடைய இந்தப் பெண்களுக்கு ஒப்பாக மாட்டார்கள். மானின் பார்வையைத் தோற்கடித்த விழியையுடைய மகளிர், தேனையுடையே மலர்களே தேனைச் சொரிந்தது போல தங்கள் மலர் போன்ற இதழ்களால் மதுவினை அருந்தினர்.
தாமமும் நானமும் ததைந்த தண் அகில்
தூமம் உண் குழலியர் உண்ட தூ நறை
ஓம வெங் குழி உகு நெய்யின் உள் உறை
காம வெங் கனலினைக் கனற்றிக் காட்டிற்றே.
மலர்மாலையும் புனுகும் நிறைந்த அகில் புகையூட்டப்பட்ட கூந்தலையுடைய(நறுமணம் வீசும்) பெண்கள், தூய்மையான மதுவினை இதழ்களின் நனைத்து உண்டார்கள். நெருப்பு நிறைந்த யாகக் குண்டத்திலே நெய்யை ஊற்றினால் தீயின் வளர்ச்சி அதிகமாகுவது போல, அவர்களின் உள்ளத்திலே நிறைந்திருந்த காமத்தினை மேலும் சூடேறச் செய்ததாம் இந்த மது.
(புனுகு - புனுகுப்பூனையில் இருந்து பெறப்பட்ட வாசனைத் திரவியம். செறிவான கஸ்தூரி வாசனையைக் கொண்டு காணப்படுமாம்.)
Comments