மொழிஞாயிறு என்றழைக்கப்படும் ஞா.தேவநேயப் பாவாணர் எழுதிய வேர்ச்சொற் கட்டுரைகள் படிக்க நேரிட்டது . அதில் உ என்னும் வேர்ச்சொல் பகுதியில் உகரச்சுட்டு பற்றி பகிர்ந்திருப்பார் . உகரம் ஒலிக்கும் போது இதழ் குவிந்து முன்னோக்குவதால் உகரச்சுட்டும், பேசுபவரின் முன்னிடத்தை குறிக்கும் . ஒருவரை நோக்கி சொல்கிறோம் என்றால் அவர் முன்னிலையில் (மிக நெருக்கமாக ) உகரச்சுட்டு பயன்படுத்தப்படும் . உதாரணமாக : உதுக்காண் உந்தா உந்த உவன் உது உவை உந்த ( இந்த ) சொற்கள் ஈழத்தமிழ் பேச்சுவழக்கில் இன்றும் உள்ள சொற்கள் . இந்த உகரச்சுட்டு யாழ்ப்பாணத்தில் உண்டு தமிழ் நாட்டில் வழக்கற்றதாகி விட்டது என்று தன் கட்டுரையில் குறிப்பிட்டிருக்கார் தேவநேயப் பாவணார் . ஈழத்தமிழில் இவற்றின் பயன்பாடுகள் : உதுக்காண் ( என் முன் பார் ) இருக்கும் நல்லா தேடிப் பார் . உவனிட்ட (முன் நிற்ப்பவர் ) எத்தனையோ தடவை சொல்லீட்டன் சும்மா உவ்விடமா (உ + இடம் ) வ