இறைவி திரைப்படம் பற்றிய எனது முன்னைய பார்வையை மணிரத்னத்தின் திரைப்படத்தில் வருகிற பெண் கதாப்பாத்திரங்களோடு ஒப்பிட்டு எழுதியிருந்தேன். மணிரத்னத்தின் படங்களில் வரும் பெண்கள் இயல்பாகவே பெறுமதியானவர்கள் என்றும் எழுதியிருந்தேன். அதற்கு எதிர்வினையாக ஒருசில கருத்துகள் வந்தது. 'இறைவி' பெண்களை முற்போக்கானவர்களாகக் காட்டும் திரைப்படமல்ல, மாறாக ஆண்களை பிற்போக்கானவர்கள் என்றும் ஆணாதிக்கச் சிந்தனை உள்ளவர்கள் என்றும் காட்டும் திரைப்படம் என்று சொல்லியிருந்தார்கள். அவர்களின் நியாயப்படுத்தலில் ஓரளவு உண்மை இருக்கிறது. ஆனால் இந்தப் படம் பெண்களின் பெருமை பேசுகிறேன் என்று ஆண்களை நியாயப்படுத்தி இருக்கிறதென்பது சில விமர்சகர்கள் கருத்து. இதுவரை, விஜய் சேதுபதியின் போக்கையே மாற்றிவிடும் மலர்விழி கதாப்பாத்திரம் சொல்லவரும் காமம்-காதல் முரண்பாட்டை யாரும் சரியென்று சொல்லவில்லை. திருமணத்தின் மீது நம்பிக்கை இல்லை என்றால் நாங்கள் சேர்ந்து வாழலாம் என்றாவது கேட்டிருக்கலாம். இறைவி விமர்சனத்தில் எழுத்தாளர் சாரு நிவேதிதா கேட்டதுபோல எந்த நூற்றாண்டில் வாழ்கிறோம்!
கார்த்திக் சுப்புராஜின் இறைவி திரைப்படத்தை ஏன் மணிரத்னம் படங்களோடு ஒப்பிடவேண்டும் என்கிற கேள்வி புரிகிறது. தமிழ்த்திரையில் எல்லாத் திரைப்படங்களிலும் பெண்களுக்குச் சமபங்கு கொடுக்கும் இயக்குனர்களுள் மணிரத்னமும் ஒருவர் என்பதை யாரும் மறுக்கமுடியாது. எல்லாத் திரைப்படங்களிலும் பெண்களை வெறும் காட்சிப்பொருளாகப் பாவித்துவிட்டு ஒரு படத்தில் பெண்ணுரிமை பேசும் தன்மை அவர் படங்களில் கிடையாது. திரைப்படம் முழுதும் பெண்களை அடிமைப்படுத்தும் காட்சிகளை வைத்துவிட்டு ஒரு அம்மா பாடலில் பெண்ணுரிமை பேசிவிட்டதாக நினைக்கும் கதாநாயகர்களின் பக்தர்கள்தான் அதிகம். தமிழ்த் திரையில் யாராவது பெண்ணுரிமை பேசுகிறார்கள் என்றால் பாலச்சந்தர், மணிரத்னம் போன்றவர்களை ஒப்பிடாமல் நகர்ந்துவிடமுடியாது. அவர்கள் திரைப்படங்களில் ஒவ்வொரு காட்சிகளிலும் பெண்கள் உயர்ந்தவர்கள். அவர்களின் அழுகை , துயரம், காதல், மகிழ்ச்சி எல்லாவற்றுக்கும் திரையில் இடம் உண்டு. இது எல்லாத் திரைப்படங்களிலும் உண்டு என்பது கவனிக்கப்படவேண்டியது.
ஆய்த எழுத்து திரைப்படம் மூன்று பெண்களினதும் மூன்று ஆண்களினதும் கதையினை ஒரே புள்ளியில் கொண்டுவந்து இணைக்கும். அதில் மீரா ஜெஸ்மின் கதாப்பாத்திரத்தை 'இறைவி' படத்தின் கதைக்கருவோடு ஒப்பிடலாம். கார்த்திக் சுப்புராஜ் மணிரத்னத்தின் ரசிகர் என்பதால் இந்தக் காட்சியே இறைவி படத்துக்குத் தூண்டுகோலாக அமைந்திருக்கலாம். இன்பா, துளசியின் சொற்களைக் கேட்பதேயில்லை. தனது ஆணாதிக்க சிந்தனையால் புறக்கணித்து அவளைத் துன்புறுத்துகிறான். அவள் தன் காதலால் அவனை மாற்ற முற்படுகிறாள். முடியவில்லை. இறுதியில் வெளியூருக்குச் செல்லலாம் என முடிவெடுக்கிறாள். இரயிலில் காத்திருக்கிறாள். இன்பா வரவேயில்லை. அப்போது டிக்கட் பரிசோதகர் வருகிறார். சுஜாதாவும் மணிரத்னமும் இணைந்து இயல்பாக ஒரு காட்சி அமைக்கிறார்கள்.
"இன்பசேகரன் யாரும்மா? உங்க ஹஸ்பெண்டா ? எங்க அவரு ?"
"எனக்கு எப்பிடி தெரியும் அவர் எங்க இருக்கார்னு.. வேற கம்பாட்மென்ட் ? வேற ஊர்லயா ? பார்லையா? தேவடியா வீட்லையா ? ஹோட்டல்லையா ? ஜெயில்லையா ? எனக்கு எப்பிடி தெரியும் ? நீங்க எல்லாரும் ஒரே ரகம் . உலகத்துல இருக்க அத்தனை ஆம்பிளைங்களும் பொறுக்கிங்க"
"என்னம்மா, இன்பசேகரன் பெயர் சாட்ல இருக்கே அவர் எங்கன்னு கேட்டதுக்க இவ்வளவு அர்ச்சனை "
"sorry" என்று அந்த சம்பாஷணை முடிந்துவிடும்.
ஆயுத எழுத்தில் வருகிற மூன்று பெண்களும் வேறு வேறு குணாதிசயம் கொண்டவர்கள். இதில் மீரா ஜெஸ்மின் பாத்திரம் துன்பப்படுகிற பெண்களின் கதாப்பாத்திரம் எனலாம். மற்றைய பெண்கள் தெரிவுகளில் பிழை விடுவதில்லை.
"உன் ஞாபகம் வந்து போனா எனக்கு நானே சொல்லிக்குவேன் . போயும் போயும் இவனுக்காக எதுக்கு ஏங்கணும்? இது அமெரிக்கா போயி வெள்ளைக்காரனுக்கு கூஜா தூக்குற கேசு . இவன்மேல என்ன புடலங்கா காதல்னு . டிவில பாத்தேன் . நீ எலெக்ஷன்ல நிக்குறேன்னு . அப்போதான் புரிஞ்சுது .. இந்தக் காதல் ஒன்னும் தப்பா வந்திடாதுன்னு"
என்று மீரா சித்தார்த்தைத் தெரிவு செய்கிறாள். இவையெல்லாம் கதையின் ஓட்டத்தோடு இயல்பாக நிகழ்பவை. பெண்களைப் பெருமையாகப் பேசுகிறேன் என்று வலிந்து காட்சிகளைத் திணிப்பதும், உலகிலுள்ள ஒட்டுமொத்த ஆண்களும் பெண்களும் ஒன்றே என்பதுபோல கருத்தை வெளிப்படுத்துவது எல்லாம் ஆபத்து. சொல்ல வருகிற செய்தியைத் தெளிவாகச் சொல்லவேண்டும். இல்லாவிட்டால் இயல்பாகச் சொல்லவேண்டும். 'இறைவி' பெண்ணின் பெருமை பேசுகிறது என்று சொல்லாதீர்கள். வேண்டுமானால் பெண்களின் சகிப்புத்தன்மையைப் பேசுகிறது என்று சொல்லுங்கள்.
Comments