Life of Pi

கனடாவை சேர்ந்த எழுத்தாளர் Yaan Martel எழுதி Man Booker விருது பெற்ற புத்தகமே 'Life of Pi' . அதே பெயரிலேயே Ang Lee இயக்கத்தில்  திரைப்படமாகவும் வந்திருக்கிறது. அவரின்  Brokeback Mountain  என்ற படத்திற்காக அவருக்கு சிறந்த இயக்குனருக்கான ஒஸ்கார் விருது கிடைத்தது. சிறந்த இயக்கத்திற்கான விருது பெற்ற முதலாவது ஆசிய நாட்டவர்.

Life of Pi திரைப்படமும் பதினொரு ஒஸ்கார் விருதுகளுக்கு பரிந்துரைக்கப்பட்டுள்ளது . அதில் பாம்பே ஜெயஸ்ரீ பாடிய தமிழ்ப் பாடலும் ஒன்று.

ஆரம்பத்திலேயே பாம்பே ஜெயஸ்ரீயின் குரல் பின்னணியில் ஒலிக்க விலங்குகளின் நடத்தையை அழகாக படமாக்கி இருக்கிறார்கள். 'கண்ணே கண்மணியே " என்ற தமிழ்ப்பாடல் நகரத்துக்கு வாழ்க்கையிலிருந்து எம்மை மெல்ல அந்நியப்படுத்தி இயக்குனரின் உலகை அறிமுகப்படுத்துகிறது. மனதுக்கு ஓர் இனிய தாலாட்டு.எழுத்துகளை காட்டுவதில் கூட அவ்வளவு கவனம் செலுத்தியிருக்கிறார்கள். விலங்குகளின் நடத்தையே எழுத்தின் வடிவையும்  தீர்மானிக்கிறது.

தற்போது கனடாவில் வாழ்ந்து வரும் பை (Piscine Molitor) தனது கதையை ஆரம்பத்திலிருந்து சொல்ல ஆரம்பிக்கிறான் . பாண்டிச்சேரியில் இருந்து ஆரம்பிக்கிறது கதை . 
அனைத்து மதங்கள் மீதும் ,கடவுள் மீதும் நம்பிக்கை கொண்டவன் பை .அவனுக்கு முதலாவதாக கிடைத்த அறிமுகம் கிருஷ்ணா. அதிலிருந்தே அவனது தேடல் ஆரம்பிக்கிறது. இரண்டாவதாக இயேசுவினுடைய அறிமுகமும் அவனுக்கு கிடைக்கிறது. எல்லா கடவுளையும் ஏற்றுக்கொள்ளும் அவனது மனப்பான்மைக்கு அவன் சொல்லும்  "Thank you Vishnu, for introducing me to Christ." போன்ற  சில வசனங்களை சொல்லலாம் .

தந்தை ஒரு மிருகக் காட்சி சாலை நடத்துகிறார். தாயார் ஒரு botanist. ஆனால் இவர்கள் பேசிக்கொள்ளும் தமிழ் தான் கொஞ்சம் உறுத்தல் . இவர்கள் கனடாவுக்கு புலம்பெயர முடிவு செய்து விலங்குகளை ஏற்றிக்கொண்டு கப்பலில் புறப்படுகிறார்கள் . பிலிப்பைன்ஸ் அருகே சென்றுகொண்டிருக்கும் போது கப்பல் புயலில் சிக்க பையும்,ஒரு ஓநாயும், வரிக்குதிரையும், ஒரு ஒருங்குட்டானும், ரிச்சர்ட் பார்கர் எனும் புலியும்  தப்புகின்றன . ஏனைய விலங்குகள் இறந்துவிட புலியும்  பையும்  மட்டுமே இறுதில் எஞ்சுகின்றனர் .பசுபிக்கடலின் நடுவே  தனியான ஒரு படகில் எப்படி அந்தப் புலியுடன் தன் நாட்களை கழிக்கிறான் என்பதே மிகுதிப்பகுதி .

இந்தக் கதையை சொல்லியிருக்கும் விதத்திலும்  திரைக்கதையை நகர்த்தும் விதத்திலும் தான் ஆங் லீயின் இயக்கம் தனித்து தெரிகிறது . இதில் இறுதிவரை புலியின் குணத்தை மாற்றாது யதார்த்தமாக அப்படியே கொண்டுசென்றதில் தான் அந்தத் திரைக்கதையின் நேர்த்தியும் வெற்றியும் தங்கியிருக்கிறது.

புலியிடமிருந்து தன்னையும் காப்பாற்றிக்கொண்டு , அதையும் காப்பாற்ற உணவளிப்பது என்பதில் அன்பின் தொடர்பாடல் வலுக்கிறது. விலங்குகளுக்கும் உணர்வு உண்டு , ஆன்மா உண்டு என சின்னவயதிலிருந்தே நம்புபவன். புலி அவனை பார்க்கும் சந்தர்ப்பங்களில் எல்லாம் அதன் கண்களை காட்டும் காட்சி ஒன்றே போதும், அவனது நம்பிக்கை நம் நம்பிக்கையாகி போகும் சந்தர்ப்பம் அது.

ஒரு சில காட்சிகளில் மட்டுமே வரும்  ஷிராவந்தி சாய்நாத் அழகாய் தெரிகிறார் . வியர்வையோடு நடனமாடும் இடங்களில் அவ்வளவு அழகு. நம் தமிழ் சினிமாவில் பாலுமகேந்திரா காட்டிய அழகை Claudio Miranda வும் அழகாகவே காட்டியிருக்கிறார். சில காதல் காட்சிகளே வந்தாலும் ,  மிகவும் அழுத்தமானவை.

இதை ஒரு உயிருள்ள படைப்பாக வெளிக்கொண்டுவருவதற்கு அனைவரும் மிகவும் இரசித்து உழைத்திருக்கிறார்கள் . ஒளிப்பதிவாளர் Claudio Miranda ,Michel Danna வின் பின்னணி இசை, பையின் நடிப்பு  என்பவற்றை குறிப்பிட்டு சொல்லலாம் .

எவ்வளவு தான் அன்பு காட்டினாலும், பழக்கப்படுத்தினாலும் புலி காட்டை கண்டவுடன் பையை விட்டு காட்டை நோக்கி ஓடிவிடும். புலி தன்னை திரும்பிக் கூட பார்க்கவில்லை என பை உருகும் காட்சியில் சிறப்பாக நடிப்பை வெளிப்படுத்தியிருக்கிறார்.ஆனால் காட்டை கண்டவுடன் ஓடியது  புலியின் இயல்பு.அன்பு செலுத்தியது அவனின் இயல்பு. 

"புலி இல்லாவிட்டால் நான் என்றோ இறந்திருப்பேன். என்னுடைய பயம் தான் என்னை எப்போதும் விழிப்புடன் வைத்திருக்கிறது "

"Hunger can change everything you thought you knew yourself! " 

"All of life is an act of letting go but what hurts the most is not taking a moment to say goodbye. " என நிறைய வசனங்களை எடுத்துக்காட்டலாம். இந்தப் படத்தின் கதாப்பாத்திரங்களின் தன்மைக்கு வலுச்சேர்ப்பதில் வசனங்களின் பங்கும் முக்கியமானது.  

இறுதிவரை பிரிவுகளையே சந்தித்தும் , நம்பிக்கையை பற்றிப்பிடித்திருக்கும் ஓர் இளைஞன் பை.Life of pi திரைப்படம் மெல்ல நுழைக்க முயலும் தேடல் ஒரு நல்ல அனுபவம் .