Tweets - கண்மணியாள்

எழுதிய சில டுவீட்களின் தொகுப்பு...

குழல்காடு குலைந்தலைய நின் நன்னுதல் சிறுநிலா ஒளி அருந்தி யாசகம் கேட்கையில் இருகரை காணாது என் உள்ளக் காட்டாறு.

மென் குழலடுக்கில் சிதறிய வெண்தோட்டு மல்லிகையும் நின் மார்பணிக்குள் இடறி உருளும் நல் முத்தும்  உன் பெயரின் ஒரு பாதி அழகை உச்சரிக்கக்கூடும்.

தாயன்பு கொண்டு   உச்சந்தலை நுகர்ந்து "கடலிலே விடம் தேடு" என்று நீ மதுரமொழி உரைத்தபோதே  செவியின்பம் கொண்டேன்.

இதோ உன் இதழ்களுக்கு மோட்சமென்று  கனிவாய்  உன் பொற்பதம் உயர்த்தித் தருகையில் சென்னியது உன் கர்வம் என்றறிந்தேன்.

உதிரும் ஒற்றைச் சிறகில் உன் பார்வை தவமிருக்கும் அழகைவிட ஒரு பறவையின் பறத்தலில் என்ன இருந்துவிடப்போகிறது!

பள்ளிக்குழந்தைகள் ஒருமித்து ஒப்பிக்கும் தேவார சந்தம் போல முத்தாடும் உன் சிரிப்பு.

விழாக்கோலம் பூணும் வானத்தை ஒற்றைக் கண்ணால் பார்த்தபடியே முத்தங்கள் பரிமாறிக்கொள்வோம். அதில் ஒரே நிறத்தைத் தேர்ந்தெடுக்கும் ரகசியங்கள் கற்போம்.

குழல் ஊதும் தோரணையில் உன் கைகளைப் பிடித்து முத்தமிடுகையில் படபடக்கும் உன் பட்டாம்பூச்சி விரல்களின் மென்பாரம்கூடத் தாளவில்லை.

உன் கூந்தல் மேவி நான் உதிர்த்த சொற்களை நீ அள்ளி முடியும் காலை அழகுக்கு இரட்டைக் குயிலின் ஓசைகளையும் மிச்ச விண்மீன்களையும் எழுதித் தரலாம்.

ஒற்றைப் பூக்களைப் பறித்துக்கொடுக்கச் சொல்கிறது காதல். தேவி உன்னைப் பூவுதிரும் மரங்களுக்குக் கீழே நிறுத்தச் சொல்கிறது காமம்.

"உன் இரசனைகள் பிடிக்கும்" என்று நீ சொன்னதை விடவும் உன்னையும் ரசிக்க வைத்துவிடவேண்டும் என நீ எடுத்துக்கொண்ட பிரயத்தனங்கள் மீது காதல் எனக்கு

மஞ்சத்தில் உன்னைச் சிறைப்பிடிக்க உன் மீதிருக்கும் வேட்கை ஒன்றே எனக்குப்போதும். இருந்தும் உன் கண்கள் தேடும் காதல் மீதுதான் எனக்குப் பிரியம்.

உன் கவிதைகள் எனக்கொரு பொருட்டல்ல என்று நீ சொன்னபிறகும், அதைப் புலம்பித் தீர்க்க ஒற்றைக் கவிதைக்கு வார்த்தை தேடி அலைவதுதான் என் காதல்.

சிலநொடி மௌன தேவதையாகி நீ கேட்கும் தீரா வரங்களெல்லாம் என் செவிகளிலிருந்து நீங்குவதேயில்லை.

பறித்துக்கொண்ட அத்தனை உயர்வான மலர்களையும் சாமிக்கு வைத்துவிடும் ஓர் அழகிக்காக வாய்மூடி அழும் மொட்டுகளின் சலசலப்பில் உன் பெயர் கேட்கிறேன்.

உற்சவதேவி உனது தேக சுவாசத்தைக் கொண்டாடித் தீர்ப்பவைதான் மிச்சம் மீதமின்றிக் காலையில் நான் தரும் மென்முத்தங்கள்.

கொஞ்சம் கைகோர்த்து நட.

வானத்துக்கு மாதங்களை அடைமொழியாக வைக்கலாம். வஞ்சனையில்லாத மனிதரின் தெருக்களுக்குப் போகலாம்.

வானவில்லின் மிகுதி அரைவட்டம் தேடித் திளைக்கலாம் 

வற்றாத நதியோடு  ஓடி நாணலில் ஓய்வெடுப்போம் 

கொஞ்சம் கைகோர்த்து நட...

உனக்காக நீல நிறக் கூழாங்கற்களை விழுங்கிய  ஒருசில வெள்ளை நதிகள்கூட  பார்த்து வைத்திருக்கிறேன்.அவசர யுகத்தின் சொந்தக்காரி போலே எங்கே ஓடுகிறாய்

செவி சாய்த்துக் கேட்டால் உனது காதோர வெப்பம் மட்டும் போதுமென்று சொல்லக்கூடும் என் இருதய அறைகள்.

அவள் குழலை மிருதுவாய்க் கொத்தாகப் பற்றுவது  என்பது அத்தனை நகரும் இரவுகளையும் துயரங்களையும் தொகுத்துக் கவிதை சேர்ப்பது போன்றது.

காற்றும் முகராத விரலிடைப் பற்றுதல்கள் போதும். உன்னோடு உலாவுவது வெறும் எண்ணக்காடுகளாக  இருந்தாலும்  எனக்குச் சம்மதம்தான்.