முத்தாடு: முத்த இலக்கணம்

கவிஞர் வைரமுத்து எழுதிய "சுத்தி சுத்தி வந்தீக" என்கிற பாடல் காதலோடு இயைந்த காமத்தை அழகியலாக உரைக்கும். "முத்தாடும் ஆசை முத்திப்போக" என்றுவிட்டு, எங்கெல்லாம் முத்தமிட்டுக்கொள்வோம் என, அன்பானவர்கள் உரையாடிக்கொள்வதுபோல  எழுதியிருப்பார்.

என் காது கடிக்கும் பல்லுக்கு 

காயம் கொடுக்கும் வளைவிக்கு 

மார்பு மிதிக்கும் காலுக்கு 

முத்தம் தருவேன்  

மார்பு மிதிக்கும் காலுக்கு முத்தம் தருவது என்பது காதலைத் தொழும் வகையைச் சார்ந்தது. "உன் உடல் மீதும், உன் உயிர் மீதும் மரியாதை வைத்து உன்னைத் தொழுகிறேன். இத்தனை காலமும் உன்னைச் சுமந்த பாதங்கள் மீது எனக்குக் காதல்." என்று சொல்லாமல் சொல்வதுதான் பாத முத்தம். ஆனால், காது கடிக்கும் பற்களுக்கு ஏன் முத்தம் தரவேண்டும்! வெறுமனே, இதழ்கள் உரசிக்கொள்வது மட்டுமே  முத்தத்திற்கு இலக்கணம் ஆகாது என்கிறது நம் இலக்கியங்கள்.

இலக்கியம் கூறும் முத்தத்திலேயே பலவகை உண்டு. "சிவந்த உன் கடைக்கண் பார்வையையும் உன் கூரிய பற்களிலே ஊறும் நீரினையும் சுவைக்காமல் உன்னுடைய அன்புக்குரியவனால் இருக்க முடியாது. விரைவில் உன்னைத் தேடி வருவான்" என்று தோழி தலைவிக்கு ஆறுதல் சொல்வதாக ஒரு அகநானூற்றுப் பாடல் சொல்கிறது.

"கடை சிவந்து ஐய அமர்த்த உண்கண் நின் வை ஏர் வால் எயிறு ஊறிய நீர்"

இதையே வள்ளுவன், "பாலொடு தேன்கலந் தற்றே பணிமொழி வாலெயிறு ஊறிய நீர்" என்று சொல்லுகிறார். அதாவது, செல்ல மொழி பேசுபவளின் பற்களில் ஊறிய நீரின் சுவை, தேனோடு பால் கலந்தாற்போல இருக்கும் என்கிறார். அவள் உச்சரிக்கும் மொழியை உண்பது போலல்லவா ஆழமான முத்தம் இது. முத்தமென்பது உயிர் உண்ணவேண்டும். உயிர்க் காதல் இல்லையென்றால் இந்த ஆழம் சாத்தியமாகாது. "ஆயிரம் முத்தங்களுடன் தேன்மொழி" என்கிற படத்தில் ஒரு பாடல் இந்தக் குறளோடு ஆரம்பமாகும்.

பற்களில் ஊறிய நீரினை உண்பது பற்றி மட்டும் இலக்கியம் சொல்லவில்லை. பற்களையே காதலர்கள் முத்தமிட்டுக்கொள்வார்கள் என்கிறது. நற்றிணையில் ஒரு பாடலில், "நின் கூர் எயிறு உண்கு" என்கிறான் சங்கத் தலைவன். "நீ இன்று காவல் காப்பதற்கு தினைப்புனத்திற்கு வருவாய் தானே? நானும் அங்கே வருகிறேன். இருவரும் சிரித்து விளையாடி காதல் கொள்ளலாம். நீ வருவதை உறுதி செய்து அந்த நற்செய்தியை நீ எனக்குச் சொன்னால் உன் பற்களில் முத்தம் கொடுத்து, இதழ்களால் சுவைப்பேன் பெண்ணே" என்கிறான். முத்து இடையில் உருள்வது எப்படி இருக்குமோ அதுபோல பற்களை மென்மையாகச் சுவைப்பது இன்பம் தரும்.

இதைப் படிக்கும்போது, "ஒல்லிக்குச்சி உடம்புக்காரி"யில் வருகிற, "வேணாம் இனி வாய்பேச்சு. வாய்க்குள்ளே முத்து குளிக்கலாம். பற்களே முத்தாய் மாறலாம்" என்கிற வைரமுத்துவின் வரிகள் நினைவு வரக்கூடும்.

மேலும், " மலரினும் மெல்லிது காமம் சிலர்அதன்செவ்வி தலைப்படு வார்." என்கிற வள்ளுவன் வரிகளை இங்கே நினைவுபடுத்த வேண்டும். காதல் இன்பம் மலரைவிடவும் மென்மையானது. அதனை உணர்ந்து அதன் நற்பயனை அனுபவிக்கக் கூடியவர்கள் சிலரே" என்பதே அதன் பொருள்.